Opis I Wojny Domowej Ardemii

[Leszek Roskohard-Pawłowicz]

Pierwsze działania Nacjonalistów

Nacjonaliści akurat powstali w 1882 roku, w tym samym co wojsko powoli zaczynało być zniesmaczone tą sytuacją i jak wiadomo ostatecznie w 1884 się zbuntowali. Nacjonalistów można było spotkać w 3 miastach-Kortanie, Poldarku i Tardonie. Początkowo ograniczali się tylko do przemówień, a milicja nie ingerowała w to, a jedynie obserwowała ich poczynania. Zanim opowiemy dalszą część, to zobaczmy jak wyglądał ten pogląd w poszczególnych latach w tych miastach:

Za nacjonalistami byli:
W 1882 roku:
-Kortan(12,3%)
-Poldark(8,8%)
-Tardon(5,0%)

W 1883 roku:
-Poldark(9,1%)
-Tardon(7,5%)
-Kortan(3,4%)

W 1884 roku:
-Tardon(27,0%)
-Poldark(8,9%)

Pod koniec 1882 roku, nacjonaliści poszli krok w dalej. mieli ze sobą pałki i ruszali w stronę burmistrzów danych miast. Oczywiście milicja tym razem już nie tylko obserwowała, ale postanowiła walczyć z nacjonalistami na pałki! Czyli nie dość że trwały potyczki między Ardemią Zachodnią, a Ardemią Wschodnią, to w Kortanie, Poldarku i Tardonie trwały boje nacjonalistów z milicją! W 1883 roku, Kortan był najsłabiej przyszykowany na walki z milicją i tym samym tamtejsi nacjonaliści dość szybko przegrywali bojówki z nimi. W Poldarku milicja i nacjonaliści byli na równi i przez długi czas się ten stan utrzymywał. Natomiast w Tardonie, który początkowo miał najmniejsze poparcie z całej trójki, okazał się najbardziej dążącym do nacjonalizmu miastem. I tutaj już milicjanci coraz słabiej sobie radzili. W 1884 roku niestety Kortańskie bojówki nacjonalistyczne, praktycznie ustały. Jednak w Poldarku się utrzymywały i dalej na równi byli z milicją, a w Tardonie tak urośli w siłę, że zaczęli z siłami milicji powoli wygrywać.

[Leszek Roskohard-Pawłowicz]

Pierwsze działania Republikan

W lato 1883 powstała kolejna frakcja-republikanie. Ci z porównaniem z nacjonalistami, chcieli inaczej zdobyć poparcie. Ich główną siłą miała być gospodarka. Zachęcano bogatych by poparli ich inicjatywę i przemówienia. Oczywiście bogaci widzieli w tym niezły interes. Co do natomiast milicji, ta tylko ich obserwowała. Początkowo jak nacjonaliści mieli poparcie w 3 miastach, jednak szybko to się zmieniło i tylko 1 miasto zostało całkowicie poparte. A więc zobaczmy jak to wyglądało:

Poparcie dla republikanów:

Pod koniec roku 1883:
-Poldark(20,0%)
-Walfork(7,2%)
-Nowerdam(1,5%)

Pod koniec roku 1884:
-Poldark(59,0%)

Pod koniec roku 1885:
-Poldark(74,5%)

I to właśnie w Poldarku republikanie bardzo szybko zyskali popularność. Działali tam głównie bogatsze osoby i tym samym dostali dofinansowanie do swojej sprawy oraz podpisywali liczne umowy w tym mieście na ich korzyść. Oczywiście bogatsi republikanie zaczęli tworzyć własne sklepiki i je rozwijać.

[Leszek Roskohard-Pawłowicz]

Zbuntowanie się dużej części wojska

Po dość długich i coraz większych niepokojach, dość znaczna część żołnierzy się zbuntowała i postanowiła zrobić własną frakcje! Ardemia Zachodnia na tym, aż tak nie ucierpiała, ale za to żołnierze z Ardemii Wschodniej, to jak najbardziej dość licznie stracili swoich żołnierzy! I zobaczmy ile procent z obu stron dołączyło do frakcji wojskowych:
a)Ardemia Zachodnia-12% wojska się zbuntowało
b)Ardemia Wschodnia-45% wojska się zbuntowało

Oczywiście same niepokoje wprawdzie w wojsku były od 1882, ale to dopiero w 1884 ostatecznie się zbuntowali. Oczywiście po buntach z obu stronach, postanowili się połączyć. Na ich czele stanął Pułkownik Czerwień, który mianował sam siebie Generałem Sił Wojskowych Ardemii.
Oczywiście milicja z tymi pałkami nie miała żadnych szans i jedynie siły wojskowe wchodziły w grę. Oczywiście na okres 1884-1885 prowadzili walki jedynie na wsiach, miasteczkach i w lasach.

[Leszek Roskohard-Pawłowicz]

Znaczenie Balonów w II fazie wojny(1878-1885)

Jak wyglądała sytuacja balonów, po I Bitwie pod Nowerdamem, a przed Bitwą pod Tardonem? Jak wiadomo były wiele potyczek, ale tym razem były one dość często z udziałem po 1 balonie z obu stron. Oczywiście na jednych potyczkach była, a na drugich niekoniecznie. Przez większą tą część czasu praktycznie bardziej służyły do obserwacji i ewentualnie choć rzadko do bombardowania przeciwnika. Więc co tu dużo mówić, balony jako tako miały znaczenie, ale nie było ono zbyt duże.

[Leszek Roskohard-Pawłowicz]

Bitwa pod Tardonem(1885)


W końcu po czasie zastraszań doszło do kolejnej wielkiej bitwy i zmiany systemu działania tejże wojny. Geneza tej bitwy jeszcze była spowodowana, że nacjonaliści w tym mieście zyskali w latach 1882-1885 coraz większą popularność. No i oczywiście w starciach z milicją zaczynali wygrywać, aż w końcu w 1885 całkowicie zdominowali miasto, a nawet zdobyli broń, a milicjanci byli po prostu bezradni. Dlatego też zainterweniowała Siły Ardemii Zachodniej, choć od niedawna i one były lekko uszczuplone z powodu zbuntowania się 1/10 części swojego wojska. Sama bitwa trwała 2 dni. I podzielimy ją na 2 fazy. Co do jakie były siły obu stron, pozostaje niestety nieznane.

Faza I-Marsz Nacjonalistów na przyczółki w północnej części Tardonu.(Dzień 1)
No i nacjonaliści gdy mieli prawie całe miasto w garści, to mogli rozpocząć szturm na północną część miasta, bo tylko ta część była pod kontrolą Zachodnich Ardemczyków. Walki były wyrównane, jednak koniec końców się udało zdobyć północną część miasta! No i tym samym Zachodni Ardemczycy zostali wyparci z Tardonu.

Faza II-Obrona Portu Tardońskiego przed Zachodnią Ardemią(Dzień 2)
Zachodnia Ardemia nie mogła się zbytnio pogodzić z utratą portu. Natomiast sami marynarze w tej bitwie pozostali neutralni, aż do zakończenia tej bitwy. Dlatego Nacjonaliści musieli sami bronić tego portu. Znowu były kolejne ciężkie i równe zmagania z siłami Ardemii Zachodniej, sam atak na Port Tardoński rozpoczął się o godzinie 11:30. Nacjonaliści z ledwością utrzymywali ten port i mieli dość poważne straty w ludziach. Dlatego o godzinie 14:00 do pomocy, przybyli pewni strzelcy nacjonalistów którzy mieli bardzo dobre oko. Nazwano ich snajperami. Dopiero oni spowodowali, że odbijali podbitą północną część portu z rąk Sił Zachodniej Ardemii. Ostatecznie bitwa zakończyła się o godzinie 19:00 zwycięstwem Nacjonalistów. Tym samym ta bitwa spowodowała, że Zachodnia Ardemia się poddała na początku 1886 roku.

[Leszek Roskohard-Pawłowicz]

Ostatnie Działania Zachodnich Ardemczyków i ich kapitulacja(1884-1886)

No i jak wyglądały ostatnie lata działań Zachodnich Ardemczyków? Bardzo kiepsko. Pierw w 1884 zbuntowała się część wojska, Republikanie zaczęli coraz większe poparcie zdobywać w Poldarku i już niechętnie produkowano dla Zachodnich Ardemczyków balony, a w dodatku Nacjonaliści wygrywali coraz więcej starć z milicjantami w Tardonie. Ostatecznie nacjonaliści pokonali milicjantów i Zachodnia Ardemia postanowiła ostatni raz zawalczyć w wielkiej bitwie, tym razem przeciwko nacjonalistom. Mimo wyrównanego starcia, to ostatecznie i tą bitwę przegrali. Dlatego widząc ataki potyczek ze strony wojskowych, opanowywanie Poldarka przez Republikan oraz groźby kolejnego ataku ze strony zarówno nacjonalistów, jak i Ardemczyków Wschodnich, to na początku 1886 roku postanowili skapitulować! Oczywiście z jednej strony to ucieszyło Dariusza Strzała, ale z drugiej to po jego stronie zbuntowała się większa część sił wojskowych. A co się stało z Hugo Magnatem i Ferdynandem Włoskim. Ten drugi uciekł z kraju, natomiast Hugo Magnat postanowił dogadać się z Republikanami i stanął po ich stronie oraz tym samym został zastępcą dowódcy sił Republikańskich, bo dowódcą był Zbigniew Ziemski(który był synem Jana Ziemskiego). A co z Generałem Karolem Wstęgą? Również nie chciał uciekać z państwa i postanowił dołączyć do wojskowych, którzy na ten moment dominowali w Ardemii.

[Leszek Roskohard-Pawłowicz]

I Bitwa pod Palforkiem(1887)

Po rozpadnięciu się Zachodniej Ardemii, tak wyglądał nowy podział:
a)Ardemia Wschodnia:
-Bluetark
-Nowerdam
-Palfork
-Walfork
-Belfer
b)Wojskowi:
-Argan
-Kortan
c)Republikanie:
-Poldark
d)Nacjonaliści:
-Tardon

I po upadku Zachodnich Ardemczyków, rozpoczęły się nowe działania. Tym razem Wojskowi uderzyli w Siły Ardemii Wschodniej, a mianowicie doszło do I Bitwy pod Palforkiem. Palfork mocno faworyzował wojskowych, więc Siły Ardemii Wschodniej miały nielada problem. Opiszmy te strony:

Obrońcy:
a)Ardemia Wschodnia:
-400 Piechurów
-50 Kawalerzystów
-6 Dział Pancernych
-1 Balon
Agresorzy:
a)Wojskowi:
-300 Piechurów
-30 Kawalerów
-4 Działa Pancerne
b)Buntownicy Palforka:
-1000 mieszkańców uzbrojonych w pałki
-100 mieszkańców uzbrojonych w rewolwery
-7 mieszkańców uzbrojonych w karabiny jednostrzałowe

Bitwa trwała 2 dni i podzielona została na 4 fazy.

Faza I-Walki w rejonie centrum Palforka, między mieszkańcami a Armią Wschodniej Ardemii(dzień 1, godz.9-17)
Oczywiście nie dotarły jeszcze jednostki wojskowych i mieszkańcy przez 8 godzin musieli radzić sobie sami. Ze względu na słabe uzbrojenie, to w tej kwestii Siły Ardemii Wschodniej miały przewagę, jednak liczebność była zdecydowanie po stronie mieszkańców. Po tych dość długich bojach, były duże straty w mieszkańcach. A tak wyglądała ilość jednostek obu stron:

Ardemia Wschodnia:
-370 Piechurów
-45 Kawalerów
-6 Dział Pancernych
-1 Balon
Buntownicy Palforka:
-700 mieszkańców uzbrojonych w pałki
-92 mieszkańców uzbrojonych w rewolwery
-7 mieszkańców uzbrojonych w karabiny jednostrzałowe

Faza II-Przybycie Sił Wojskowych i ich atak od zachodniej strony miasta oraz dalsza obrona centrum miasta przez Buntowników Palforckich(dzień 1-2, godz.17-6)
No i w końcu przybyły siły wojskowych, a Ardemia Wschodnia miała powoli przesrane. Gdy ruszył szturm od zachodu miasta oraz dalej trwały walki w centrum miasta, to Siły Ardemii Wschodniej były zmuszone do podziału na 2 brygady. Brygada ,,Granica" broniła miasta od strony zachodniej, natomiast Brygada ,,Centrum" kontynuowała walki w centrum miasta. W końcu wojskowym udało się wejść na zachodnią część miasta i tym samym Brygada ,,Granica" podzieliła się na Bastion ,,Południowy" i ,,Północny", natomiast Brygada ,,Centrum" była atakowana od zachodu przez wojskowych, a od wschodu przez mieszkańców Palforka. Ponadto podczas tej fazy, został już zniszczony balon.

Ilość jednostek po 2 fazie:
a)Ardemia Wschodnia:
-270 Piechurów
-20 Kawalerów
-4 Działa Pancerne
b)Buntownicy Palforka:
-550 mieszkańców z pałkami
-85 mieszkańców z rewolwerami
-7 mieszkańców z karabinami jednostrzałowymi
c)Wojskowi:
-270 Piechurów
-21 Kawalerów
-3 Działa Pancerne

Faza III-Przebicie i połączenie sił wojskowych z mieszkańcami Palforka oraz pokonanie bastionu ,,Południe"(dzień 2, godz.6-12)
Brygada ,,Centrum" dzielnie walczyła, ale szybko zmiażdżyli ich siły wojskowych oraz mieszkańców Palforka. I tak ostatecznie ją pokonali i ruszyli na bastion ,,Południe". Jako że siły były zdecydowanie większe, to i ten bastion w końcu poległ.

Ilość jednostek po 3 fazie:
a)Ardemia Wschodnia:
-90 Piechurów
-1 Działo Pancerne
b)Buntownicy Palforka:
-450 mieszkańców z pałkami
-80 mieszkańców z rewolwerami
-6 mieszkańców z karabinami jednostrzałowymi
c)Wojskowi:
-220 Piechurów
-12 Kawalerów
-2 Działa Pancerne

Faza IV-Atak na ostatni bastion, czyli pokonanie bastionu ,,Północnego"(dzień 2, godz.12-15)
I w końcu zaatakowali ostatni bastion ,,Północny". Po 3 godzinach zmagań, w końcu udało się ten bastion pokonać i tym samym wojskowi zdobyli miasto Palfork, a mieszkańcy byli zadowoleni z wyzwolenia z rąk Wschodnich, przez właśnie wojskowych i głośno wiwatowali!

Więc tą bitwę wygrali Wojskowi z pomocą buntowników Palforka.

[Leszek Roskohard-Pawłowicz]

Bitwa pod Poldarkiem-część I(1887)

No i Nacjonaliści również postanowili zrobić kolejny krok. Zaatakowali miasto Poldark, które było w rękach republikanów. Jednak sprawa prosta nie była, bo republikanie mieli fabrykę balonów i z stamtąd praktycznie wszystkie balony które zostały ruszyły do obrony miasta!

Sam Poldark Składał się z 5 dzielnic(Palmowa, Centrum, Bębnów, Kotylionów i Biznesu)+hangaru balonowego. Pierw opiszemy część pierwszą, która składała się z walk na polach niedaleko Poldarku oraz walk w dzielnicach Palmowa, Kotylionów i Biznesu. I ogólnie będzie podzielona na 3 fazy. Co do przywódców, to po stronie Nacjonalistów nie był jeszcze wtedy znany, natomiast republikanie mieli za dowódcę Zbigniewa Ziemskiego i jego zastępcę Hugo Magnata. A teraz opiszemy siły obu stron:

Republikanie:
-400 piechurów
-15 kawalerzystów
-22 balony

Nacjonaliści:
-400 piechurów
-25 kawalerzystów
-3 działa pancerne

Faza I-Natarcie balonów, działa pancerne niszczą balony i walka w dzielnicy Kotylionów(godz.13-15)
Republikanie zareagowali jako pierwsi i wysłali aż 12 balonów, a reszcie kazano czekać w hangarze. Jednak 3 działa pancerne miały dość dużą odległość i były skuteczne, co spowodowało że do nacjonalistów z 12 balonów, dotarł tylko 1 balon! Oczywiście i on został zniszczony, jednak udało mu się zabić 3 piechurów. Następnie Nacjonaliści ruszyli do Poldarka i zaatakowali pierwszą dzielnicę-Kotylionów. Akurat okazało się, że się ukrywali w niej też nacjonaliści, ale dopiero po przybyciu głównych sił nacjonalistów, to wtedy mogli zaatakować republikan. Jednak to była tylko jedyna dzielnica, gdzie znajdowali się nacjonaliści. Oczywiście z łatwością zdobyto dzielnicę Kotylionów.

Faza II-Walki w dzielnicy Palmowej, działa miażdżą kawalerię wroga(godz.15-17).
No i tym razem doszło do walki w dzielnicy Palmowej, gdzie tym razem walka była wyrównana. Po bojach, kawaleria republikan ruszyła na nacjonalistów, ale działa pancerne bez problemu się z nimi rozprawiły i zabiły wszystkich kawalerzystów republikan. Republikanie wycofują się do dzielnicy Biznesowej.


Faza III-Walki w dzielnicy Biznesowej, balony niszczą działa, a snajperzy niszczą balony(godz.17-20)
Tutaj walki były najciaśniejsze, co dało szansę balonom na wykazanie się na tym terenie. Wysłano resztę 10 balonów i tym razem skutecznie zniszczyły wszystkie działa nacjonalistów. Wtedy ponownie się przydali snajperzy nacjonalistów i zaczęli strzelać do balonów, jak do kaczek. I zarówno nacjonaliści stracili wszystkie działa, tak republikanie stracili wszystkie balony.

[Leszek Roskohard-Pawłowicz]

Bitwa pod Poldarkiem-część II(1887)

No i aktualnie miasto było podzielone na pół między nacjonalistami, a republikanami. Teraz będą omawiane walki w dzielnicach Centrum i Bębnów oraz walka o Hangar Balonów. A tymczasem tak wyglądają siły obu stron po walkach opisanych w I części bitwy:

Republikanie:
-205 Piechurów

Nacjonaliści:
-270 Piechurów
-8 Kawalerzystów

I ta bitwa będzie podzielona na kolejne 3 fazy.

Faza I-Walka w centrum Poldarku, snajperska rzeź(dzień 1, godz.20-21)
No i w końcu doszliśmy do walk w centrum miasta. Był na nim bardzo duży plac, który był idealny do ataku przez snajperów. Tym samym republikanie byli strasznie ostrzeliwani pierw przez nacjonalistycznych snajperów, a potem przez piechotę nacjonalistów. Ponadto walki o centrum bardzo szybko się zakończyły.

Faza II-Przerwa, następnie rozpoczęcie się walk w rejonie Hangaru Balonów oraz zażarte walki(Dzień 2, godz.5-9)
No i w końcu obie strony postanowiły tymczasowo wypocząć. Walki się ponowiły o godzinie piątej rano. Tym razem snajperzy nie mieli tak dobrego pola manewru przy celowaniu, więc rozpoczęła się krwawa walka obu stron. Jednak po 4 godzinach, w końcu udało się nacjonalistom zdobyć ten Hangar.

Faza III-Ostateczny cios na dzielnicę Bębnową(Dzień 2, godz.9-11)
Nacjonaliści mieli w garści prawie cały Poldark. Został im do zdobycia tylko dzielnica Bębnowa, ale to była już tylko kwestia czasu. Resztki sił republikanów praktycznie brakowało amunicji do dalszej obrony miasta. W końcu o godzinie 11 się poddali i tym samym nacjonaliści wygrali bitwę pod Poldarkiem i ponadto zyskali hangar balonów, choć balony miały coraz mniejsza znaczenie, ale o tym napiszę w odpowiednim do tego temacie.

A tak wyglądały siły obu stron po bitwie pod Poldarkiem:
a)Republikanie:
-51 Piechurów
b)Nacjonaliści:
-145 Piechurów
-5 Kawalerzystów

[Leszek Roskohard-Pawłowicz]

Bitwa pod Walforkiem(1888)

Wojskowi poszli za kolejnym ciosem. Ponadto jako ciekawostkę, po tej bitwie Ardemczycy Wschodni, zmienili nazwę na prokonsulistów. Ale wracając do bitwy, trwała ona 3 dni i tym razem wojskowym nie było tak łatwo wygrać, jak w Palforku, bo tam praktycznie były mieszane poglądy między Ardemczykami Wschodnimi, a wojskowymi. Ogólnie będzie ona podzielona na 4 fazy. I na sam koniec tylko dodam że była to ostatnia bitwa w tej wojnie, w której udział brały balony.

Ponadto tak wyglądały siły obu stron:
a)Ardemia Wschodnia:
-600 Piechurów
-30 Kawalerzystów
-4 Działa Pancerne
-2 Balony
b)Wojskowi:
-1000 Piechurów
-100 Kawalerzystów
-7 Dział Pancernych
-4 Balony

Faza I-Ostatni pojedynek balonów oraz nieudany atak balonów Wojskowych na przeciwnika(Dzień 1, godz.11-15)
Więc pierw rozpoczęto walkę w powietrzu. Oczywiście obie strony były wyposażone w lornetki, karabiny jednostrzałowe, szablę i bomby.
Po tej dość krótkiej walce, obie strony straciły po 2 balony. Tym samym zostały tylko Balony od wojskowych, które ruszyły atakować siły Ardemii Wschodniej. Jednak atak był nieudany, bo działa pancerne bez problemu się zajęły tymi jednostkami i je zniszczyły.

Faza II-Wspaniały lecz nieudany atak Kawalerii Ardemii Wschodniej(reszta Dnia 1)
Pułkownik Wacław Urguńczyk postanowił powtórzyć swój wyczyn z Bitwy pod Polanówką(1877). Mimo wielkiej odwagi i doświadczenia, nie mieli szans z starciem kawalerii, piechoty i dział z strony wojskowych. Sam Pułkownik w tej walce zabił aż 11 Kawalerzystów oraz załogę 1 działa pancernego, jednak 2 działo pancerne idealnie było wymierzone w jego stronę i tym samym pocisk rozszarpał jego i jego konia na kawałki! Tym samym w tej bitwie poległ.

A tak wyglądały siły obu stron po 1 dniu bitwy:
a)Ardemia Wschodnia:
-600 Piechurów
-4 Działa Pancerne
b)Wojskowi:
-990 Piechurów
-60 Kawalerzystów
-6 Dział Pancernych

Faza III-Bitwy w samym mieście Walforka(Dzień 2)
No i w końcu doszło do bitwy w samym Walforku. Bitwa była bardzo krwawa, jednak ostatecznie wojskowym udało się tą bitwę wygrać. Straty były duże po obu stronach.

Faza IV-Walki w porcie oraz przejęcie dział przez wojskowych(Dzień 3)
No i w końcu doszło do ostatnich walk, tym razem w porcie Walforckim, gdzie było dość dużo znacznych okrętów. Marynarze Walforka postanowili zostać neutralni, choć połowa z nich faworyzowała wojskowych. oczywiście walki też były dość ciężkie, ale nawet i tu się udało zwyciężyć wojskowym. Ostatnim wręcz śmiałym i szalonym planem od wojskowym, to było wysłanie 12 żołnierzy pod dowództwem Plutonowego Bolesława Tochulenki w tajną misję. Podczas gdy walki były o port, ci mieli za zadanie po tajemnie zdobyć działa pancerne przeciwników. Była to ciężka misja dlatego Dowódca Wojskowych wysłał swoich 12 najlepszych żołnierzy i ambitnego, choć młodego dowódcę tej drużyny Plutonowego Bolesława Tochulenke. Oczywiście eliminowali swoich przeciwników po cichu i w końcu udało się zdobyć te działa pancerne, choć kosztem życia 2 żołnierzy wojskowych. Oczywiście po tym wyczynie i po bitwie pod Walforkiem, Bolesław Tochulenko dostał awans z Plutonowego, na Sierżanta! I oczywiście przejęte działa ostrzeliwały wroga z drugiej strony.

Tym samym tak wyglądały siły obu stron po bitwie:
a)Ardemia Wschodnia:
-84 Piechurów
b)Wojskowi:
-540 Piechurów
-16 Kawalerzystów
-9 Dział Pancernych(bo 1 został stracony, ale następnie po tajnej misji zdobyto 4 działa pancerne wroga)

Tym samym bitwa została wygrana przez wojskowych.