02-11-2019, 03:22
No i czas na drugą część opisu Bolesława Tochulenkii(1853-1923) i jego rządów w latach 1914-1923:
Po zakończeniu wojny i kapitulacji wojskowych, to osoby z stopniami co najmniej oficerskimi zostały uwięzione przez Cesarza Mariusza Bonaparte. Dlatego Bolesława Tochulenko początkowo miano skazać na 15 lat więzienia, jednak ze względu na dość niski stopnień jak na oficera, to wyrok został skrócony tylko do 6 lat więzienia. Tym samym w latach 1894-1900 przebywał w więzieniu w Kortanie. W nim, razem z innymi oficaremi wojskowymi, z którymi współpracował i razem utworzyli sobie grupkę w więzieniu, która prawie żadna grupa nie mogła się z nią równać. Wyjątkiem była grupa złodziejaszków i włamywaczy z Palforka, których było mniej więcej tyle samo. Jednak ze względu na to że Palfork w czasie I wojny domowej był mocno popierający wojskowych, to dlatego te obie grupy były względem siebie neutralne. Potem w końcu Bolesław wydostał się z więzienia. Oczywiście to co najlepiej potrafił to działać w wojsku, dlatego już rok później do niego dołączył. Oczywiście odzyskał stopień Porucznika, choć nie było to łatwe. W 1907 w końcu, od dłuższego czasu dostał awans, tym razem na Kapitana. I po 1907 Cesarz Mariusz Bonaparte nabrał do niego zaufania i już nie stawiał większych problemów nad jego awansowaniami. Oczywiście Bolesław potajemnie działał na rzecz komunizmu i nawet miał plan wywołania kolejnej wojny domowej i uwolnienia już Generała Lwa Czerwienia z więzienia(dostał kare dożywocia). Jednak sam Generał Lew Czerwień zmarł w 1910 roku. Jednak wcześniej w 1909 roku, Bolesław dostał awans na Majora! Bardzo dobrze się spisywał i zdobywał to coraz więcej odznaczeń w trakcie pokoju. Ponadto coraz więcej oficerów z dawnej strony wojskowej, również postanowiło wrócić do wojska oraz potajemnie działać na rzecz komunizmu. W 1911, gdy Mariusz Bonaparte zaczął coraz bardziej chorować, to w tym samym roku po raz ostatni za czasów pokojowych, Bolesław dostał awans tym razem na Podpułkownika! W tym samym roku, najbardziej wpływowemu człowiekowi, jakiego mu się udało przekonać, to był Generał Dywizji Janusz Oko. Bardzo podobała mu się wizja ideologii komunistycznej i tym samym stanął pierw potajemnie na jej czele. W 1912 roku, jeszcze przed śmiercią Cesarza Mariusza Bonaparte, ten awansował Janusza Oko na Generała Broni! No i w końcu Cesarz Mariusz Bonaparte zmarł. I gdy miało dość do koronowania na Cesarza, jego syna Szymona Bonaparte, wtedy Janusz Oko, Bolesław Tochulenko i reszta wykorzystała nadarzającą się okazję i połowa wojskowych znowu się zbuntowała, a mało tego powstali też prokonsuliści, jednak oni byli wrogo nastawieni do obu stron! Oczywiście pierwsze miasta pod kontrolą wojskowych, a właściwie już komunistów, to był Palfork i Walfork. Pierwsze zwycięstwo, osiągnęli w bitwie pod Kortanem i tym samym czasie Bolesław za niezwykła odwagę, dostał awans na Pułkownika! Potem odbyła się kolejna bitwa, tym razem między komunistami, a prokonsulami, spotkali się w bitwie pod Nowerdamem. Drugie zwycięstwo komunistów, było ostateczną klęską prokonsulistów i tym samym jedynymi wrogami zostali nacjonaliści. Ponadto po tej bitwie Bolesław Tochulenko, jako bardzo dobry strateg, dostał kolejny awans tym razem na Generała Brygady! Tym samym można było rzecz, że był 3 najważniejszą osobą w Siłach Zbrojnych Komunistów Ardemskich. Następnie doszło do Bitwy Pod Sakulą, gdzie zginął przywódca Janusz Oko i tym samym nowym przywódcą został Jakub Groźny, a Bolesław awansował na zastępcę przywódcy Komunistów! Potem doszło do nierozstrzygniętej II Bitwy pod Nowerdamem, gdzie nacjonaliści procesarscy nie potrafili pokonać komunistów. Ostatecznie po wynalezieniu miotacza ognia doszło do III Bitwy pod Nowerdamem, gdzie jednak w końcu wygrali ją komuniści, a Bolesław awansował na Generała Dywizji, tym samym będąc tylko 2 stopnie niżej od przywódcy obecnego komunistów! Ostatecznie zmarł śmiercią naturalną Jakub Groźny pod koniec 1913 roku i tym samym Bolesław w końcu awansował na przywódcę komunistów i równocześnie dostał awans na Generała! Gdy on dowodził, to doszło jeszcze do bitwy pod Bluetarkiem, a następnie do bitwy pod Poldarkiem. Ostatecznie nacjonaliści procesarscy w końcu podpisali akt kapitulacji, a Bolesław Tochulenko kazał rozstrzelać Szymona Bonaparte, a Karolinę Bonapartę uwięzić w więzieniu na 2 lata. I tak Bolesław został Pierwszym przywódcą Związku Komunistycznej Ardemii! CDN.
Po zakończeniu wojny i kapitulacji wojskowych, to osoby z stopniami co najmniej oficerskimi zostały uwięzione przez Cesarza Mariusza Bonaparte. Dlatego Bolesława Tochulenko początkowo miano skazać na 15 lat więzienia, jednak ze względu na dość niski stopnień jak na oficera, to wyrok został skrócony tylko do 6 lat więzienia. Tym samym w latach 1894-1900 przebywał w więzieniu w Kortanie. W nim, razem z innymi oficaremi wojskowymi, z którymi współpracował i razem utworzyli sobie grupkę w więzieniu, która prawie żadna grupa nie mogła się z nią równać. Wyjątkiem była grupa złodziejaszków i włamywaczy z Palforka, których było mniej więcej tyle samo. Jednak ze względu na to że Palfork w czasie I wojny domowej był mocno popierający wojskowych, to dlatego te obie grupy były względem siebie neutralne. Potem w końcu Bolesław wydostał się z więzienia. Oczywiście to co najlepiej potrafił to działać w wojsku, dlatego już rok później do niego dołączył. Oczywiście odzyskał stopień Porucznika, choć nie było to łatwe. W 1907 w końcu, od dłuższego czasu dostał awans, tym razem na Kapitana. I po 1907 Cesarz Mariusz Bonaparte nabrał do niego zaufania i już nie stawiał większych problemów nad jego awansowaniami. Oczywiście Bolesław potajemnie działał na rzecz komunizmu i nawet miał plan wywołania kolejnej wojny domowej i uwolnienia już Generała Lwa Czerwienia z więzienia(dostał kare dożywocia). Jednak sam Generał Lew Czerwień zmarł w 1910 roku. Jednak wcześniej w 1909 roku, Bolesław dostał awans na Majora! Bardzo dobrze się spisywał i zdobywał to coraz więcej odznaczeń w trakcie pokoju. Ponadto coraz więcej oficerów z dawnej strony wojskowej, również postanowiło wrócić do wojska oraz potajemnie działać na rzecz komunizmu. W 1911, gdy Mariusz Bonaparte zaczął coraz bardziej chorować, to w tym samym roku po raz ostatni za czasów pokojowych, Bolesław dostał awans tym razem na Podpułkownika! W tym samym roku, najbardziej wpływowemu człowiekowi, jakiego mu się udało przekonać, to był Generał Dywizji Janusz Oko. Bardzo podobała mu się wizja ideologii komunistycznej i tym samym stanął pierw potajemnie na jej czele. W 1912 roku, jeszcze przed śmiercią Cesarza Mariusza Bonaparte, ten awansował Janusza Oko na Generała Broni! No i w końcu Cesarz Mariusz Bonaparte zmarł. I gdy miało dość do koronowania na Cesarza, jego syna Szymona Bonaparte, wtedy Janusz Oko, Bolesław Tochulenko i reszta wykorzystała nadarzającą się okazję i połowa wojskowych znowu się zbuntowała, a mało tego powstali też prokonsuliści, jednak oni byli wrogo nastawieni do obu stron! Oczywiście pierwsze miasta pod kontrolą wojskowych, a właściwie już komunistów, to był Palfork i Walfork. Pierwsze zwycięstwo, osiągnęli w bitwie pod Kortanem i tym samym czasie Bolesław za niezwykła odwagę, dostał awans na Pułkownika! Potem odbyła się kolejna bitwa, tym razem między komunistami, a prokonsulami, spotkali się w bitwie pod Nowerdamem. Drugie zwycięstwo komunistów, było ostateczną klęską prokonsulistów i tym samym jedynymi wrogami zostali nacjonaliści. Ponadto po tej bitwie Bolesław Tochulenko, jako bardzo dobry strateg, dostał kolejny awans tym razem na Generała Brygady! Tym samym można było rzecz, że był 3 najważniejszą osobą w Siłach Zbrojnych Komunistów Ardemskich. Następnie doszło do Bitwy Pod Sakulą, gdzie zginął przywódca Janusz Oko i tym samym nowym przywódcą został Jakub Groźny, a Bolesław awansował na zastępcę przywódcy Komunistów! Potem doszło do nierozstrzygniętej II Bitwy pod Nowerdamem, gdzie nacjonaliści procesarscy nie potrafili pokonać komunistów. Ostatecznie po wynalezieniu miotacza ognia doszło do III Bitwy pod Nowerdamem, gdzie jednak w końcu wygrali ją komuniści, a Bolesław awansował na Generała Dywizji, tym samym będąc tylko 2 stopnie niżej od przywódcy obecnego komunistów! Ostatecznie zmarł śmiercią naturalną Jakub Groźny pod koniec 1913 roku i tym samym Bolesław w końcu awansował na przywódcę komunistów i równocześnie dostał awans na Generała! Gdy on dowodził, to doszło jeszcze do bitwy pod Bluetarkiem, a następnie do bitwy pod Poldarkiem. Ostatecznie nacjonaliści procesarscy w końcu podpisali akt kapitulacji, a Bolesław Tochulenko kazał rozstrzelać Szymona Bonaparte, a Karolinę Bonapartę uwięzić w więzieniu na 2 lata. I tak Bolesław został Pierwszym przywódcą Związku Komunistycznej Ardemii! CDN.